Obszary chronionego krajobrazu
OChK Żuław Gdańskich obejmuje całe Żuławy Gdańskie z wyjątkiem ich północno – zachodniego fragmentu zajętego przez tereny przemysłowo –– składowe i zabudowę mieszkaniową Gdańska. Całkowita powierzchnia obszaru wynosi 30 092 ha, z czego 27 491 ha mieści się w granicach Powiatu Gdańskiego. Został utworzony w celu ochrony charakterystycznego krajobrazu kulturowego Żuław. Na krajobraz ten składa się silnie rozbudowana sieć hydrologiczna wraz z niskim, płaskim i deltowatym odcinkiem doliny Wisły (kształtowany w holocenie przez wody Wisły, a od XIII wieku przy dużym udziale człowieka) oraz unikatowe w Polsce powierzchnie budowane przez namuły Wisły. Do cennych elementów przyrodniczych należą: względnie naturalne i półnaturalne zbiorowiska łąkowe i szuwarowe, które zachowały się lokalnie wzdłuż cieków, rowów melioracyjnych i w starorzeczach; wszelkiego rodzaju zakrzewienia i zadrzewienia śródpolne najczęściej ciągnące się wzdłuż rowów melioracyjnych i cieków oraz zadrzewienia przyzagrodowe. Unikalne wartości gleb sprawiły, że Żuławy są użytkowane głównie rolniczo i teren jest bezleśny.
OChK Doliny Wietcisy swym zasięgiem obejmuje środkowy odcinek doliny rzeki Wietcisy i dolny odcinek jej dopływu – Bukowiny wraz z przyległym kompleksem leśnym porastającym wierzchowinę wysoczyzny. Został utworzony w celu ochrony silnie wciętej doliny meandrującej rzeki Wietcisy wśród terenów o małym stopniu przekształcenia antropogenicznego. Całkowita powierzchnia obszaru wynosi 3 352 ha w tym tylko 20 ha mieści się w granicach powiatu gdańskiego.
OChK Doliny Raduni obejmuje dno i zbocza doliny rzeki Raduni oraz bezpośrednio sąsiadujące tereny leśne i rolne. Został utworzony w celu ochrony przed erozją stromych brzegów rzeki Raduni oraz utrzymania i poprawy czystości jej wody. Część doliny rzeki ma charakter cieku wodnego o cechach podgórskich z licznymi basenami i przełomami z dobrze zachowanym strefowym układem zbiorowisk leśnych. Całkowita powierzchnia tego obszaru wynosi 3 340 ha, z czego 925 ha mieści się w granicach powiatu gdańskiego. Tereny chronione rozciągają się od wsi Goręczyno na zachodzie do Straszyna i Juszkowa na wschodzie
Otomiński OChK został wydzielony pod ochronę, rozporządzeniem Wojewody Gdańskiego w 1994 r., ze względu na zwarty kompleks leśny, który wraz z Jeziorem Otomińskim jest miejscem intensywnej turystyki i rekreacji. Powierzchnia obszaru wynosi 2072 ha. Jego północno – wschodnia część administracyjnie należy do Gdańska i obejmuje kompleks tzw. lasów smęgorzyńskich położonych pomiędzy terenami rolniczymi i zabudową osad (osiedli) Kiełpino Górne i Smęgorzyno (na północy) oraz Sulmin i Niestępowo (na południu). Najcenniejszym fragment Otomińskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu znajdującym się w gminie Kolbudy (1 762ha) jest jednak wytopiskowe jezioro Otomińskie, o bogatej linii brzegowej obfitującej w liczne zatoczki, wraz z otaczającymi je interesującymi zbiorowiskami buczyn i torfowiskami.
Przywidzki OChK o powierzchni 10 888 ha (w tym 10 182 ha mieści się w granicach Powiatu Gdańskiego) swoim zasięgiem obejmuje północno – wschodnią, centralną oraz południowo – zachodnią część gminy Przywidz. Zlokalizowany jest wzdłuż dolin rzek Raduni i Reknicy i obejmuje rynnę Jeziora Przywidzkiego wraz z przyległymi kompleksami leśnymi z przewagą buczyny i grądu. Powołany został w celu ochrony charakterystycznej dla obszarów polodowcowych rzeźby teren tj. głębokie rynny, wzniesienia denno – morenowe i czołowo – morenowe. Ponadto występują tu liczne jeziora i rzeki, wysoka lesistość, charakterystyczne gleby brunatne niskiej jakości przy dużym udziale piasków, glin i żwirów oraz fragmentami glin i iłów. W ramach ECONET – POLSKA (koncepcja krajowej sieci ekologicznej) obszar ten został uznany za ponad – lokalny łącznik ekologiczny pomiędzy obszarami chronionymi zlokalizowanymi poza granicami gminy.