Szlak Wzgórz Szymbarskich (czarny szlak pieszy o długości 120,3 km w tym na terenie powiatu 20,5 – 30,25 km i 36,5 – 46 km) jest najdłuższym szlakiem regionu gdańskiego. Prowadzi on z Trójmiasta w centralną część wysoczyzny Pojezierza Kaszubskiego do Wzgórz Szymbarskich, które ze swą kulminacją – Wieżycą są najwyżej położonym miejscem na całym Niżu Środkowoeuropejskim. Początkowa partia szlaku przebiega w strefie krawędziowej wysoczyzny, gdzie oprócz uroczych zakątków Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego takich jak Łysa Góra, Dolina Ewy czy Wzniesienie Marii znaleźć można mało znane ale ciekawe peryferyjne części Gdańska. Do Wzgórz Szymbarskich szlak dochodzi od strony wschodniej przemierzając lasy kolbudzko-przywidzkie, w których obchodzi Jezioro Otomińskie, dwukrotnie natrafia na Radunię i długo towarzyszy Reknicy. Okolice te stanowią obszary chronionego krajobrazu: Otomiński, Doliny Raduni i Przywidzki.
